چگونگی دستیابی به شیوه های نوین آموزشی

چگونگی دستیابی به شیوه های نوین آموزشی  

 آموزش الکترونیکی یک نظام آموزشی هنرمندانه و راه حل جامع می باشد که برای موسساتی که خواهان حرکت در مسیر فناوری روز و تغییر روش ها و محیط های آموزشی خود هستند، امکان دستیابی به شیوه های نوین آموزشی را فراهم می نماید .  در آموزش الکترونیکی، ارائه مطالب براساس نیازهای فراگیران تغییر می یابد و در آن، فضایی ایجاد می شود تا فراگیر با فراغ بال و به دور از اضطراب و با حفظ استقلال و اعتماد به نفس، به فعالیت های مورد نظر خود بپردازد. آموزش الکترونیکی یک سیستم آموزشی واحد را برای تعدادی از فراگیران فراهم می سازد که منجر به ایجاد فرصت های آموزشی مختلف می شود .
به طورکلی می توان مزایای آموزش الکترونیکی را در چند محور به شرح زیر برشمرد: 

الف) شیوه ارائه دروس به دانشجو
عدم وابستگی کلاس درس به زمان خاص;                           
 جامعیت، فراگیری، پویایی، روزآمدی و رفع نیاز آموزشی در زمان دلخواه
افزایش کیفیت ارائه دروس (به دلیل ارائه دروس به صورت چندرسانه ای)  افزایش میزان اثربخشی و بازدهی آموزشی (به دلیل حذف محدودیتهای زمانی و مکانی)                         

ب) تعامل بین استاد و دانشجو
عدم نیاز به حضور فیزیکی استاد و دانشجو در کلاس درس;           
کاهش زمان و هزینه رفت و آمد برای دانشجویان;
پشتیبانی تعداد زیادی دانشجو در یک کلاس;                            
امکان ثبت فعالیت ها و پیشرفت دانشجویان توسط استاد;
امکان تهیه مدل های مختلف آموزش توسط استادان;
ارتباطات آسان و فراگیر آموزشی;                

ج)  دسترسی به منابع اطلاعاتی
دسترسی پیوسته به کتابخانه مجازی             
جستجوی هوشمندانه;                                                              انعطاف پذیری، دردسترس بودن، و سهولت دسترسی به منابع آموزشی;                                       افزایش حق انتخاب دانشجو در تعیین دوره های آموزشی;                  
تغییر محتوای تدریس (از "محدود و انتخابی" به "نامحدود و متنوع");
 
د) تغییر نگرش و دانش کاربران
تغییر سطح سواد دانش آموختگان (از سواد کلاسیک به خلاقیت و تولید دانش);
تغییر نگرش به آموزش و یادگیری (از فردی به اجتماعی);
تغییر نگرش به فراگیران (از "ایجاد رقابت" به "همکاری و مشارکت");
تغییر وظیفه فراگیران (از "ذخیره سازی اطلاعات و افزایش محفوظات" به  "مدیریت اطلاعات و تولید دانش");
افزایش سرعت درآموزش و یادگیری;
افزایش سطح علمی جامعه;
قابلیت تنظیم آهنگ یادگیری فراگیران;
محوریت کاربران;                                                                
                       
ه) مدیریت
 - مدیریت آسان و کارآمد;                                                       
نظارت و کنترل دقیق بر نظام آموزشی و اطلاعات;
جمع آوری سریع بازخوردها و تجزیه و تحلیل آنها;
کاهش هزینه و زمان;
فراهم نمودن فرصت های آموزشی یکسان برای عموم;
افزایش سرعت در توسعه و پیشرفت.
.7 زیرساخت های ضروری برای آموزش الکترونیکی
 آموزش الکترونیکی مستلزم زیرساخت های فراوانی است که عبارت اند از :
.1توسعه مهارت های فناوری اطلاعات و ارتباطات در تمام سطوح جامعه برای عموم مردم;
.2ترغیب و ترویج پژوهش های آموزشی در زمینه فناوری اطلاعات;
.3گسترش کمی و کیفی در تولید نرم افزارهای آموزشی;
.4تجهیز مدارس و دانشگاه ها به رایانه و دسترسی به شبکه جهانی;
.5توسعه مراکز آموزش مهارت های اطلاعات و ارتباطات;
.6تقویت زیرساخت های شبکه اینترنت در کشور;
.7گسترش سطح دسترسی عموم به رایانه و شبکه جهانی;
.8توسعه فرهنگ استفاده از فناوری اطلاعات در امور روزمره.
 روش ها و انواع آموزش الکترونیکی
انواع آموزش الکترونیکی عبارت اند از:
آموزش مبتنی بر رایانه: در این شیوه آموزش، منابع آموزشی از قبیل دیسک نوری یا فلاپی به فراگیر داده می شود و فراگیر به صورت انفرادی در زمان و مکان معین، می تواند به آموزش در زمینه های مورد علاقه خود بپردازد.
آموزش مبتنی بر وب: دراین روش منابع آموزشی از طریق اینترنت و در محیط وب، در اختیار فراگیر قرار می گیرد. در این روش از سرویس های پست الکترونیکی، تابلوهای اعلانات، و چت برای برقراری ارتباط فراگیر با منابع آموزشی استفاده می شود.
ویدیو کنفرانس این روش قابل یتهایی مثل استفاده از وسایل کمک آموزشی نظیر رایانه، دوربین، پروژکتور، میکروفون، و  برقراری ارتباط زنده بین فراگیر  و متخصصین و معلمان را فراهم  میسازد.
سیستم ماهواره ای: این سیستم از یک هاب (فرستنده) و یک ایستگاه زمینی (گیرنده) تشکیل شده است. در این روش برای آموزش از راه دور، از یک پروژکتور، یک صفحه نمایش و رایانهای که از طریق ماهواره به یک شبکه متصل شده، استفاده می شود.
در آموزش مبتنی بر وب یا آموزش مجازی،  فراگیران می توانند از طریق اینترنت در مرکز ثبت نام کنند، از دروس ارائه شده انتخاب واحد نمایند، جزوه درسی موردنظر را مطالعه کنند، از جلسات درس استاد استفاده نمایند و در پایان دوره نیز امتحان دهند. در این سیستم آموزشی فراگیران می توانند هر روز و هر لحظه که مایل باشند با استاد و همکلاسی های خود ارتباط برقرار کنند و با تشکیل گروه های مباحثه، به تبادل نظر درباره مفاد درسی و تمرینات خود با استفاده از اینترنت بپردازند. محتویات دروس ممکن است از طریق اینترنت، یا با استفاده از ویدیو و تصاویر دوطرفه (تعاملی) انتقال یابند. ممکن است تلویزیون های کابلی یا ماهواره ای، رسانه های انتقال دهنده این مواد درسی باشند; یا منابع درسی بر روی لوح فشرده یا نوار ویدیویی یا  دیویدی یا ترکیبی از این روش ها، در اختیار فراگیر قرارگیرند.
در این سیستم آموزشی قسمت اعظم آموزش، مبتنی بر دروسی است که هر زمان که فراگیر اراده کند می تواند به سایت مرکز متصل شود و آن دروس را دریافت کند. فراگیر می تواند چندین بار، مطالب ارائه شده را مشاهده کند. در این سیستم ممکن است افراد ثبت نام شده برای یک درس، هزاران نفر باشند. آموزش در این سیستم کاملا فعال است. آموزش الکترونیکی ثابت کرده که 20 تا 25 درصد میزان یادگیری را نسبت به روش های سنتی آموزش، افزایش می دهد .